11 Mart 2015 Çarşamba

Bilemedim

          Bizim burda gelin görme diye bir adetimiz vardır.Gelin evinde;dolap açık halde çeyiz süslenerek dizilir.Gelin gelinliğini giyip başköşede oturur.Her gelen bir çeşit pasta getirir.Daha önce hediyesini yapmamış olan varsa giderken hediyede götürür.Gelin sadece kolonya ve çikolata ikram etmek için kalkar.Yakınları çay ve pasta servisi yapar ve kalkan misafirlere bütün evi gezdirir (banyo dahil), çeyizi gösterirler.Ben çok mantıksız ve gereksiz bulurum ama adet işte :) Geçenlerde bir akrabamızın kızı evlendi ve ona gelin görmeye gittik annemle beraber.Tamamen mecburiyetten.yoksa evlerini nasıl döşedikleri,neler aldıkları zerre kadar umrumda değil.Neticede onların evi ve onlar kullanacak o eşyaları,beni hiç mi hiç ilgilendirmez.Neyse gittik,gelin pek güzel olmuş gelinliği ile oturuyordu.Annesi ve ablası misafirlerle ilgileniyorlardı.Derken kahve geldi,orta şekerli kallavi! Sonra malum kahve susuz olmaz biz daha sularımızı beklerken kadehte nar taneleri ve maden suyu geldi.Lakin o ne geliş!!!Nar muhtemelen çürümüş ve ayıklama zahmetine bile katlanmamışlar.Suyun üzerinde çürümüş parçalar yüzüyor ve rengi berrak, hadi bilemedin nardan mütevellit pembe olur diye beklediğimiz renk koyu sarı! Sakin ol dedim kendime ne kadar kötü olabilir ki? Kadehi sallayarak çürümüş parçaların ağzıma gelmesini engelledim ve bir yudum aldım.Aman yarabbi bu ne? Resmen küf tadı geliyor ağzıma.Arayı bayağı açtıktan sonra aynı teraneyle bir yudum daha aldım.Nasıl bitiririm acaba diye düşünürken; annem bir içti ve dönüp ben bunu içmesem ayıp mı? diye sordu gelinin annesine.O da "o ne demek beğenmediysen içme" dedi.Ondan aldığım güçle bende içemiyeceğim dedim ve içtiklerime yandım.Hemen fincanlarımızla beraber tuhaf sıvıları da mutfağa götürdüm.Sonra eve geldik ve düşününce öyle üzüldüm ki halime! Beğenmediğim birşeyi sırf ayıp olmasın diye kendime zulmedercesine içecektim.Karşı koymayı düşünmedim bile!Yetiştiriliş tarzımdan mı,yoksa içimden mi geliyor bilmiyorum ama bu çok kötü bir durum.Şimdi 3-4 yaşındaki çocuklara bile beğenmediği birşeyi ne yedirebilir,ne de giydirebilirsin.Ben kocaman oldum ama hala beğenmediğim birşeyi hatır gönül uğruna yiyip içiyorum.Yazık valla bana!Aslında herşeyin temelinde hayır diyememek var.Görüşmek istemediğim bir insana hayır diyemediğim için görüşüyor ve eziyet çekiyorum resmen,gitmek istemediğim bir yere sırf eşim istiyor diye gidebiliyorum mesela,izlemek istemediğim bir şeyi sırf başkaları izliyor diye sesimi çıkarmadan izliyorum.Herşeye de itiraz edersem bencillik olur,geçimsizlik olur,hepsine susunca da bana haksızlık oluyor. Bilemiyorum valla ne yapacağımı.Öğrenmenin yaşı yok, umarım bende öğrenirim ince ayarı:)


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder